Uitstelgedrag: hoe zit het met mijn uitstelgedrag?

Heb jij ook last van uitstelgedrag? Wat mijzelf betreft denk ik dat ik een enorme uitsteller ben van het doen van taken waar ik tegen op zie of geen zin in heb. Vaak denk ik dat ik dan liever lui dan moe ben. Daarentegen ben ik niet te moe om toch andere dingen te doen waar ik meer energie voor heb of zin in heb. Dus klopt het dan dat ik dan dus liever lui dan moe ben?

Ik ben me een beetje in het uitstelgedrag gaan verdiepen, ik ben geen onderzoeker van beroep en lees hier en daar wat artikelen over dit thema. Ik heb de volgende artikelen gevonden en wil deze met je delen, het zijn slechts (of gelukkig maar) 2 artikelen.

Hieronder het artikel uit Timemanagement.

Uitstelgedrag heeft niets te maken met het onvermogen om je tijd te plannen, zegt deze professor — “Je vindt het lastig om om te gaan met negatieve emoties of een slecht humeur.” Niet geheel jouw schuld; het blijkt een evolutionair foutje. Wat je dan wél kunt doen? — “Vermom het met een laag ‘zelfbedrog”.  Lees hier het hele artikel.

Wat is de relatie van uitstelgedrag tot spiritualiteit? Voor mezelf verklaar ik mijn uitstelgedrag van een taak als er nog niet aan toe zijn of dat de tijd ervoor nog niet rijp is.

Hieronder het artikel uit Inspirerend Leven.

Schuif jij de zaken graag voor je uit? Ga je verplichtingen liever uit de weg? Dan spreken we van uitstelgedrag, iets wat we allemaal in meer of mindere mate wel doen. Al weken hikken we tegen iets aan en blijven het maar uitstellen. Zelfs vaak tot het laatste moment. We balen van onszelf en ervaren nóg meer druk. Het levert ons niets op, behalve stressklachten. In dit artikel lees je waar dit uitstelgedrag vandaan komt én wat je ertegen kunt doen. Lees hier het hele artikel.

Heeft mijn opvoeding met mijn uitstelgedrag te maken?

Wat ligt er onder mijn uitstelgedrag? Waarschijnlijk weet ik het. Het is een gevolg van mijn opvoeding. Een opvoeding die er niet echt op gericht was om te doen wat je leuk vond en daarbij alle support te ontvangen van je ouderlijk gezin. Er werd voor mij bepaald welke richting ik ging doen na het voortgezet onderwijs. Mijn eigen keuze lag meer in de creatieve hoek. Ik ben er niet teleurgesteld over of verbitterd. Ik vind het wel jammer dat het zoveel jaren heeft moeten duren voordat ik mijn werkelijke blauwdruk, mijn zielsmissie heb mogen ontdekken en nu mag gaan vormgeven.

Het gevoel te falen in het leven van mijn zielsmissie maakt dat ik uitstelgedrag vertoon. Om bezig te zijn met mijn eigen prachtige bedrijf. Waarin zoveel mooie elementen samenkomen om mijn cliënten te helpen. Het sjamanisme welke ik in mij draag in mijn blauwdruk, wat maakt dat ik vanuit deze sjamanistische visie naar de wereld kijk. Bij het in elkaar laten vloeien van de elementen uit de verschillende werelden. Met werelden bedoel ik de reguliere kijk en de spirituele benadering van problemen die ervaren worden.

Slachtofferschap en uitstelgedrag.

Zit er bij het uitstelgedrag nog slachtofferschap onder? Voel ik me slachtoffer van mijn opvoeding? Hadden ze dingen anders kunnen doen? Natuurlijk zijn er de nodige verwijten of teleurstelling hierover geweest. Echter het mooie van ouder worden is dat je dan ook met een andere blik en werkelijkheid gaat kijken naar je opvoeding en opvoeders. Hebben ze de dingen gedaan zoals ze goed achtten met alles wat binnen hun mogelijkheden lag om het gezin op een zodanige manier draaiende te houden dat het voor alle gezinsleden oké was? En daarop moet ik dan toch volmondig een positief antwoord op geven.

Hoe zie ik bij mijn gezin uitstelgedrag?

Inmiddels ben ik zelf ook partner en moeder. Ik besef me al te goed dat mijn kinderen als jongvolwassenen terug zullen kijken en daar ook hun vragen bij zullen stellen. Ikzelf heb me al deze vragen inmiddels al gesteld.  Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik mijn uiterste best hebt gedaan en dat er absoluut dingen op een andere manier aangepakt hadden kunnen worden.

Ik “heb” een oudste kind, een middelste kind en een jongste kind. Alle drie met een eigen manier van zijn, doen en laten.  Heb ik ze op uitstelgedrag betrapt? Als je het maken van je huiswerk of een huishoudelijke taak doen uitstelt, valt dit dan onder de noemer uitstelgedrag? Wat ik ze wel zie doen is met een schijnbaar gemak door het leven gaan. Alsof alle randvoorwaarden hiervoor goed ingericht zijn. Ze begeven zich midden in de maatschappij, met opleidingen, met leuke activiteiten, sporten, vrienden enz.

In de begeleiding van mijn kinderen en er zijn voor mijn kinderen heb ik geen uitstelgedrag getoond. Het allerbelangrijkste wat ik heb kunnen doen is mooie evenwichtige individuen aan de maatschappij toe te voegen.

Dus waar komt mijn uitstelgedrag vandaan? In mijn ouderlijke huis moesten we als kinderen een bijdrage leveren aan het gezin, in het huishouden. Verder was er veel mogelijk binnen de gestelde kaders. Toch zat er een grote moeten door alles heen. Direct of indirect. Ik heb er jaren over gedaan om van het grote moeten los te komen.  Heel soms steekt het moeten de kop weer even op en toon ik uitstelgedrag.

Hoe ziet uitstelgedrag er voor jou uit?

Herken je jezelf in dit artikel, in mijn verhaal. Wil je onderzoeken waar jouw weerstand tegen het moeten vandaan komt? Je bent van harte welkom in mijn praktijk. We gaan dit samen onderzoeken door middel van o.a. het transformatiespel.  Voice Dialogue, opstellingen, en nog meer.

Er zijn vele mogelijkheden en het mooie is dat jij daarin de regie houdt. Want je weet ik sta naast je om je te steunen. Ik ontmoet je graag!